Στην πόλη του Μετσόβου αλλά και τις γύρω περιοχές θα έχετε την ευκαιρία να δείτε και να θαυμάσετε 20 περίπου παραδοσιακές βρύσες με νερά πηγών που χρονολογούνται από το 18ο και 19ο αιώνα. Μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω:

Η βρύση της πλατείας

Η “Φοντάνα ντι κάμπουρι ντι ντισούπρα” ή βρύση του Δημαρχείου βρίσκεται στην πλατεία του Μετσόβου και κτίστηκε το 1858. Η ονομασία της, που σημαίνει “βρύση πάνω από την πλατεία”, προήλθε από τη θέση της στο χώρο της πλατείας.

Σύμφωνα με την εντοιχισμένη επιγραφή, χτίστηκε κατά την Επιτροπεία των Γεωργίου Ιατρόπουλου, Κυριάκου Κωστάκη, Μιχαήλ Λούκα και Αναστασίου Βαρμτάση. Στην επιγραφή αναφέρονται τα ονόματα των δωρητών Κώστα Φερνίκα, Αδαμάντη και Ιωάννη Πότσου. Η βρύση είναι πετρόκτιστη και κοσμείται με ανάγλυφες παραστάσεις σε λίθινες πλάκες, όπως είναι ένας δικέφαλος αετός ή σκηνές κυνηγιού.

Βρύση “Νίτσα”

Η βρύση “Νίτσα” στο Μέτσοβο κτίστηκε πιθανόν στις αρχές του 20ου αι. Η βρύση είναι πετρόκτιστη στις τρεις πλευρές της και στεγάζεται με πλάκες. Δεξιά και αριστερά υπάρχουν πεζούλια. Στο κέντρο, το νερό διοχετεύεται μέσα από μπρούντζινες κάνουλες. Από εκεί με αυλάκι, που χωρίζει στη μέση το πλακόστρωτο δάπεδό της, το νερό διοχετεύεται για το πότισμα των κήπων της γειτονιάς. Η ονομασία της βρύσης προέρχεται, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, από τη βλάχικη λέξη “νίτσα” (= αρνοκόπι, που σημαίνει κοντό μαλλί). Στο χώρο της βρύσης γινόταν εθιμικές τελετές μετά το γάμο, καθώς και την Πρωτοχρονιά.

Βρύση της Γκούρας

Η βρύση της Γκούρας βρίσκεται στην κάτω πλευρά του ναού των Αγ. Αναργύρων. Σύμφωνα με την εντοιχισμένη επιγραφή, χτίστηκε το Μάιο του 1872, με έξοδα του Γεωργίου Αβέρωφ, που βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια. Η βρύση, πετρόκτιστη και μονόκρουνη, στεγάζεται με ξύλινη στέγη που καλύπτεται από πλάκες. Ξεχωρίζει για την κομψότητά της. Εντάσσεται αρμονικά στον περιβάλλοντα χώρο και ξεδιψά τους περαστικούς.

Βρύση Αη-Γιώργη

Η βρύση του Αη-Γιώργη, στην ομώνυμη συνοικία του Μετσόβου, σώζεται στη σημερινή της μορφή από το 1889. Αρχικά είχε κτιστεί εκεί βρύση από τον Ιωάννη Αλέξη (6 Ιουνίου 1776). Το 1889, όμως, με δωρεά του μεγάλου ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, κτίστηκε η βρύση που βλέπουμε σήμερα. Πρόκειται για πετρόκτιστη και στις τρεις πλευρές που στεγάζεται με ξυλοστέγη, καλυπτόμενη από πλάκες. Το νερό διοχετεύεται από τρεις μπρούντζινες κάνουλες. Το νερό, μέσα από το αυλάκι που χωρίζει στη μέση το πλακόστρωτο δάπεδό της, διοχετεύεται στη συνέχεια στους κήπους της συνοικίας. Στο κεντρικό τμήμα της πάνω από τις κάνουλες υπάρχει η ανάγλυφη αναθηματική επιγραφή, που αναφέρει ότι κτίστηκε με δαπάνη των “Ελεών”, δηλαδή, των κληροδοτημάτων του Αβέρωφ. Στο πάνω μέρος της επιγραφής διακρίνεται δικέφαλος αετός και στο κάτω το κείμενο με κεφαλαία γράμματα.