Ο Εθνικός Δρυμός της Πίνδου ή αλλιώς η Βάλια Κάλντα («ζεστή κοιλάδα» στα Βλάχικα) είναι μια από τις πιο σημαντικές και εντυπωσιακές περιοχές του ηπειρωτικού μέρους της Ελλάδας.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα, στη βλάχικη διάλεκτο σημαίνει ζεστή κοιλάδα, το Αρκουδόρεμα, και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι, μέχρι τις κορυφές του βουνού Αυγό.

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου έχει συνολική έκταση 60,000 στρέματα και χαρακτηρίζεται μοναδικός από οικολογικό και ερευνητικό ενδιαφέρον. Η αξία της περιοχής της Βάλια Κάλντα και η ανάγκη προστασίας της έχει αναγνωρισθεί όχι μόνο με την κήρυξη της σαν Εθνικό Δρυμό απο το 1966 αλλά και σε πανευρωπαἳκή κλίμακα με την ένταξη της στο δίκτυο των ιδιαίτερα προστατευομένων περιοχών της Ευρωπαἳκής Ένωσης.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό με μεγάλες ομαλές εκτάσεις για ξεκούραστο περίπατο αλλά και απότομες βραχώδεις πλαγιές με ορμητικά ρέματα για τους λάτρες της περιπέτειας. Η θέα είναι μαγευτική από τις κορυφές Φλέγγα (2.159 μ.), Αυτιά (2.082 μ.) και Αυγό (2,170 ) που καλύπτονται από γέρικα κεραυνοβολημένα ρόμπολα (ευωδιαστό είδος πεύκου). Στους πρόποδες, στα ομαλά βοσκοτόπια βόσκουν χιλιάδες πρόβατα. Στα υπαλπικά υψίπεδα του βουνού Μαυροβουνίου στη Φλέγγα, σε υψόμετρο 1960 μ. και 1940 μ. σχηματίζονται δύο εντυπωσιακές μικρές λίμνες. Οι λίμνες αυτές που αποτελούν το σύμβολο της περιοχής συνδέονται με πολλούς θρύλους.

Τα πυκνά δάση, οι ορμητικοί χείμαρροι και οι απότομοι γκρεμοί μαγεύουν τον επισκέπτη και τον καλούν για εξερεύνηση. Κάθε χρόνο εξάλλου εκατοντάδες επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό επισκέπτονται την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα ώστε να θαυμάσουν τα μοναδικά και αξέχαστα τοπία της.